چرا با کفش پاشنه بلند نباید ورزش کنیم؟
ورزش کردن یکی از مهم‌ترین راه ها برای حفظ سلامت بدن و روح می باشد، اما آیا تا به حال به این فکر کرده اید که انتخاب نادرست کفش ورزشی خواهد توانست به بدن آسیب بزند؟ بسیاری از افراد به دلایل مختلف مانند ظاهر شیک یا عادت روزانه، حتی هنگام فعالیت های بدنی سبک از کفش های پاشنه بلند استفاده خواهند کرد. این انتخاب نه تنها غیرحرفه ای بوده، بلکه می تواند پیامد های جدی برای سلامتی پاها، کمر و مفاصل داشته باشد. در این مقاله به این سوال مهم پاسخ خواهیم داد: چرا با کفش پاشنه بلند نباید ورزش کنیم؟ و چه جایگزین هایی برای داشتن استایل و سلامت همزمان وجود دارد.
چرا با کفش پاشنه بلند نباید ورزش کنیم؟
انتخاب کفش مناسب در هنگام ورزش فقط برای راحتی بیشتر نبوده؛ بلکه یک ضرورت برای حفظ سلامت سیستم اسکلتی-عضلانی بدن است. با اینکه کفش های پاشنه بلند ممکن بوده در موقعیت های خاص استایل خاصی به همراه داشته باشند، اما هنگام ورزش انتخاب آن ها می تواند آسیب زا باشد.
برهم زدن تعادل بدن و افزایش خطر آسیب دیدگی
کفش پاشنه بلند باعث تغییر در الگوی ایستادن و راه رفتن خواهد شد. این تغییر تعادل طبیعی بدن را بر هم زده و باعث وارد شدن فشار غیر طبیعی به زانو، لگن و ستون فقرات می شود. در هنگام ورزش، بدن نیاز به تعادل و ثبات کامل دارد؛ اما کفش پاشنه بلند مرکز ثقل بدن را جا به جا کرده و احتمال زمین خوردن، پیچ خوردگی مچ پا و حتی شکستگی را افزایش خواهد داد.
کاهش جذب ضربه و آسیب به مفاصل
یکی از ویژگی های کفش ورزشی استاندارد، قابلیت جذب ضربه (shock absorption) می باشد. اما کفش پاشنه بلند فاقد این ویژگی بوده و هنگام فعالیت های پرتحرک، ضربه های ناشی از تماس پا با زمین مستقیماً به مفاصل مخصوصاً زانوها منتقل می‌شود. این وضعیت در بلند مدت می تواند منجر به آرتروز یا دردهای مزمن مفصلی شود.
محدود شدن دامنه حرکتی مچ و ساق پا
پاشنه بلند باعث کشیدگی بیش از حد عضله ساق پا (gastrocnemius) و کوتاهی تاندون آشیل خواهد شد. این موضوع منجر به کاهش انعطاف پذیری مچ پا شده و اجرای صحیح حرکات ورزشی مانند دویدن، اسکوات یا حتی حرکات کششی را دشوار یا خطرناک می کند.
اختلال در عملکرد عضلات مرکزی بدن (Core)
زمانی که مرکز ثقل بدن در وضعیت غیر طبیعی قرار می گیرد، عضلات شکم و کمر مجبور به فعالیت بیشتر برای حفظ تعادل خواهد شد. این فشار اضافی به‌ویژه در تمریناتی که نیاز به ثبات تنه دارند، مانند پیلاتس یا تمرینات تعادلی، باعث درد، گرفتگی یا حتی آسیب در ناحیه کمر می شود.
کاهش راندمان ورزشی و خستگی زود هنگام
کفش پاشنه بلند نه تنها از نظر ارگونومی مناسب ورزش نبوده، بلکه باعث مصرف انرژی بیشتر برای حفظ تعادل خواهد شد. نتیجه این وضعیت کاهش بازدهی تمرین و احساس خستگی زود هنگام است. در صورتی که هدف از ورزش افزایش توان بدنی و نشاط بوده، انتخاب این نوع کفش کاملاً خلاف آن عمل خواهد کرد.
جایگزین مناسب برای کفش پاشنه بلند هنگام ورزش چیست؟
- کفش ورزشی با کفی نرم و انعطاف پذیر
- پاشنه کوتاه (حداکثر ۲.۵ سانتی‌متر)
- پشتیبانی مناسب از قوس کف پا
- تهویه پذیری و سبک بودن برای کاهش فشار بر پا
جمع بندی کلی:
ورزش کردن با کفش پاشنه بلند شاید در نگاه اول عجیب به نظر خواهد رسید، اما بسیاری افراد به‌ویژه در محیط های غیررسمی یا با عجله دچار این اشتباه خواهند شد. اگر به سلامت عضلات، مفاصل و ستون فقرات خود اهمیت می دهید، بهتر است برای هر فعالیت بدنی کفش مناسب آن را بپوشید. زیبایی و سلامتی می توانند هم زمان باشد، اگر انتخاب درستی داشته باشید.
سوالات متداول:
آیا کفش پاشنه بلند باعث کوتاهی قد می شود؟
خیر، اما استفاده طولانی مدت از کفش پاشنه بلند ممکن بوده باعث کوتاه شدن تاندون آشیل و تغییر در قامت طبیعی بدن شود که در ظاهر، فرد را کمی خمیده‌تر نشان می دهد.
چرا نباید با کفش پاشنه بلند به باشگاه برویم؟
چون پاشنه بلند تعادل را برهم زده و فشار زیادی به مفاصل وارد می کند و خطر آسیب دیدگی هنگام تمرینات ورزشی را افزایش می دهد.
عوارض کفش پاشنه بلند چیست؟
از جمله عوارض رایج می توان به درد پا، انحراف انگشت شست، آرتروز زانو، کوتاهی تاندون آشیل، کمردرد و افزایش احتمال پیچ خوردگی مچ پا اشاره کرد.
به پایان این مقاله رسیدیم، امیدواریم که مقاله “چرا با کفش پاشنه بلند نباید ورزش کنیم؟” مورد قبول شما بوده باشد. همچنین ممکن است بخواهید مقاله دیگر ما را در مورد هنگام ورزش چی بپوشیم؟ را ببینید.