کفش کوهنوردی باید چگونه باشد؟

یکی از حیاتی ترین تجهیزاتی که هر کوهنورد، چه حرفه ای و چه طبیعت گرد تازه کار، باید به درستی انتخاب کند. کفش کوهنوردی می باشد. یک کفش مناسب می تواند تفاوت بین یک صعود ایمن و لذت بخش با یک تجربه ی دردناک و حتی خطرناک باشد. در مقاله کفش کوهنوردی باید چگونه باشد؟ بررسی خواهیم کرد که کفش کوهنوردی خوب باید چه ویژگی هایی داشته باشند و چگونه می توان با توجه به نوع برنامه ی کوهنوردی، کفش مناسب را انتخاب کرد.
رویه کفش کوهنوردی؛ محافظت در برابر عناصر طبیعت
رویه کفش اولین سد دفاعی در برابر شرایط محیطی بوده. این قسمت باید:
- مقاوم در برابر سایش و پارگی باشد
- در برابر آب و رطوبت نفوذ ناپذیر باشد (ضد آب)
- امکان تبادل هوا برای تنفس پا فراهم کند
جنس های رایج در رویه کفش کوهنوردی:
- چرم طبیعی: دوام بالا، مقاومت در برابر ضربه، اما سنگین تر و نیازمند نگهداری بیشتر
- نایلون و پارچه های مصنوعی: سبک، تنفس پذیر، اما کمتر مقاوم در برابر سایش
- گورتکس (GORE-TEX): لایه ای ضد آب و در عین حال تنفس پذیر که در بسیاری از کفش های حرفه ای استفاده خواهد شد.
نکته ی مهم این است که رویه کفش کوهنوردی باید در عین حفظ مقاومت، سبک و راحت باشد.
زیره کفش کوهنوردی؛ تعادل، چسبندگی و دوام
زیره کفش تعیین کننده میزان تعادل و پایداری شما روی سطوح لغزنده، سنگلاخی، گلی یا یخ زده می باشد. یک زیره مناسب باید ویژگی های زیر را داشته باشد:
- جنس مقاوم: زیره های ویبرام (Vibram) بهترین گزینه برای کوهنوردی می باشند.
- آج دار و ضد لغزش: آج های عمیق باعث گیرایی بیشتر در مسیرهای ناهموار می شوند.
- جذب شوک: زیره ای که ضربه ها را جذب کند، از مفاصل شما در مسیرهای طولانی محافظت خواهد کرد.
- انعطاف پذیری مناسب: نه خیلی خشک که حرکت پا را محدود کند و نه خیلی نرم که ثبات را از بین ببرد.
در کفش های مخصوص صعود زمستانی، زیره باید قابلیت نصب کرامپون یا یخ شکن را داشته باشد.
ساختار و وزن کفش؛ سبک یا سنگین؟
یکی از سوالات پرتکرار درباره کفش کوهنوردی این است:
کفش سبک بهتر است یا سنگین؟ پاسخ به نوع برنامه شما بستگی دارد:
- برای کوهنوردی سبک و مسیرهای طبیعت گردی: کفش های سبک تر و انعطاف پذیر مناسب می باشند.
- برای کوهنوردی فنی یا زمستانی: کفش های سنگین تر با ساختار محکم تر امنیت و دوام بیشتری خواهند داشت.
همیشه به یاد داشته باشید که وزن کفش در پایان روز احساس شده، پس تعادل بین وزن و مقاومت را رعایت کنید.
اندازه و فرم کفش؛ راحتی بدون تاول
سایز کفش کوهنوردی با کفش های معمولی کمی متفاوت بوده. در نظر داشته باشید:
- جلوی کفش کمی فضای اضافه برای حرکت انگشتان داشته باشد.
- پاشنه پا در جای خود ثابت باشد تا در زمان صعود یا فرود، تاول نزنید.
- بهتر است کفش را با جوراب امتحان کنید و این کار را عصرها انجام دهید؛ زمانی که پاها به بیشترین حجم خود رسیده اند.
نکته طلایی: حتماً قبل از برنامه کوهنوردی، کفش را چندین بار در مسیرهای کوتاه امتحان کرده تا به پای شما عادت کند.
محافظت از مچ پا؛ ساق بلند یا ساق کوتاه؟
یکی از مهمترین ویژگی های کفش کوهنوردی، نوع ساق آن می باشد:
- کفش های ساق بلند: مناسب برای صعود های فنی، زمستانی، یا همراه با کوله پشتی کوهنوردی سنگین. این مدل کفش ها محافظت بیشتری از مچ پا فراهم کرده و احتمال پیچ خوردگی را کاهش خواهند داد.
- کفش های ساق کوتاه یا نیم ساق: برای کوهنوردی سبک، تابستانه یا پیاده روی در مسیرهای نسبتاً صاف مناسب است. این کفش ها راحت تر و سبک تر هستند.
انتخاب نوع ساق باید با توجه به نوع برنامه و میزان دشواری مسیر انجام شود.
ضدآب بودن؛ کفشی برای شرایط متغیر جوی
هیچ چیز بدتر از پای خیس و سرد در میانه یک مسیر کوهستانی نیست! بنابراین:
- کفش باید دارای لایه ضد آب مثل GORE-TEX یا eVent باشد.
- دوخت ها باید آب بندی شده باشند.
- زبانه کفش باید به بدنه متصل باشد تا آب از قسمت بندها وارد نشود.
حتی اگر کفش ضد آب باشد، استفاده از گتر کوهنوردی در برف یا باران شدید بسیار توصیه خواهد شد.
تنفسپذیری؛ ضد تعریق و بوی بد
یک کفش کوهنوردی خوب فقط ضد آب نبوده، باید قابلیت تنفس هم داشته باشد. کفشی که هوا را عبور ندهد، باعث تعریق زیاد پا، رشد قارچ، و ایجاد بوی نامطبوع خواهد شد.
ترکیب لایه ضد آب و تنفس پذیر مانند گورتکس، بهترین عملکرد را در شرایط متنوع دارد.
نوع برنامه کوهنوردی؛ برای هر سبک، کفش مخصوص
بسته به نوع برنامه، کفش کوهنوردی باید انتخاب شود:
نوع برنامه کوهنوردی | نوع کفش پیشنهادی |
---|---|
طبیعت گردی سبک، جنگل پیمایی | کفش سبک، تنفس پذیر، ساق کوتاه |
کوهپیمایی عمومی و مسیرهای طولانی | کفش نیمه سخت، ضد آب، ساق متوسط یا بلند |
صعودهای زمستانی و یخ نوردی | کفش دوپوش یا سخت، عایق دار، کرامپون پذیر |
صعود فنی و ارتفاعات بالا | کفش سخت، ساق بلند، قابلیت نصب کرامپون |
قابلیت نصب کرامپون
در برنامه های زمستانی یا یخی، کفشی را انتخاب کرده که قابلیت نصب کرامپون (یخشکن) را داشته باشد. بعضی از کفش های حرفه ای دارای شیار مخصوص کرامپون نیمه اتومات یا تمام اتومات می باشند.
جمع بندی کلی:
برای انتخاب بهترین کفش کوهنوردی باید به جنس، وزن، زیره، سایز، ضد آب بودن، تنفس پذیری و نوع برنامه توجه داشته باشید. همیشه کفشی را انتخاب کنید که با نوع مسیر، فصل صعود و وزن کوله پشتی شما سازگار بوده. کفش کوهنوردی خوب، سلامت پا و راحتی کل مسیر را تضمین خواهد کرد.
به پایان این مقاله رسیدیم، امیدواریم که مقاله “کفش کوهنوردی باید چگونه باشد؟” مورد قبول شما بوده باشد. همچنین ممکن است بخواهید مقاله دیگر ما را در مورد 5 بهترین کفش کوهنوردی چهار فصل را ببینید.